Stap 6
Het totale plaatje
Inmiddels kan je de hond (in een prikkelarme omgeving) met aandacht voor jou met je mee laten lopen (al zullen dit nog steeds kleine stukjes zijn).

Op de hondenschool zijn er meer prikkels (andere hondjes, geurtjes en andere mensen) dus zal jouw hondje meer moeite hebben om zijn aandacht volledig bij jou te hebben en houden. Dit gaan we hem/haar nu leren in deze inmiddels redelijk vertrouwde omgeving met prikkels (andere hondjes ed) om hem heen.
Verwacht dus niet direct dat hij (zoals thuis waarschijnlijk wel het geval is) meteen de focus op jou kan blijven vasthouden.

We beginnen dus weer gewoon met stapje 1 t/m stapje 5. Waarbij we ieder stapje rustig met hem doornemen, pak anders de vorige handouts van deze les erbij (Stap 1 t/m 3 & Stap 4 t/m 6).

Gaat dit goed, probeer dan eens stap 1 t/m 5 ineens uit te voeren.

Stap 7
Volgende commando’s?
Wanneer je de stappen 1 t/m 5 succesvol hebt doorlopen (de hond kijkt regelmatig naar je en volgt vlot je bewegingen, richtingveranderingen en tempowisselingen) dan ben je klaar om de hond meerdere volgende commando’s aan te leren.

Stap 8
Tijdens de dagelijkse wandeling
Wanneer je de hond aangelijnd uitlaat (liefst een gewone riem van ca. 3.00 meter) sta je stil zodra de hond zover voor je uit loopt dat de lijn bijna strak staat. Je blijft ongeveer 10 seconden wachten of de hond zelf contact met je zoekt, anders loop je eventueel een paar stappen achteruit (zie stap 2 vorige les). Wanneer je wilt dat je hond niet – meer – aan de lijn trekt moet je proberen te voorkomen dat hij de lijn ooit nog straktrekt. Dit geldt altijd, ook wanneer je haast hebt, het regent, zijn favoriete speelmaatje aan komt lopen, etc. Je bent de hond aan het leren dat trekken aan de lijn geen enkele zin (meer) heeft, hij komt immers geen stap verder zolang de lijn strak staat. Dan ga je verder met de stappen 3 en 4.

In principe mag de hond tijdens de wandeling alles doen, mits het binnen de lengte van de lijn gebeurt. Hij hoeft dus niet de hele wandeling naar je te kijken. Hij mag snuffelen, om zich heen kijken, rechts, links, voor of achter je lopen. Het is allemaal goed, zolang de hond maar niet trekt. Hij mag dus best zijn aandacht verdelen, zolang hij maar óók jou in de gaten blijft houden.

Blijft de hond te ver achter en komt daardoor de lijn strak te staan dan kun je rustig doorlopen. Je besteedt verder geen aandacht aan de hond maar houdt hem over je schouder wel in de gaten. Valt de spanning van de lijn (de hond sluit aan) en kijkt hij naar je, dan draait je je om, loopt een paar stapjes achteruit en YES + voertje wanneer de hond naar je blijft kijken/met je meeloopt.

Wanneer je de hond los laat lopen (laat de hond buiten je eigen tuin/terrein alléén loslopen wanneer deze onder álle omstandigheden het ‘hier komen’ beheerst!) en hij kijkt naar je en/of komt een paar stapjes jouw kant op lopen dan roep je vrolijk ‘braaf’, je markeert (=YES!) en je geeft de hond een voertje Je bent de hond nu aan het leren dat aandacht vóór de baas hem aandacht ván de baas en YES + lekkers oplevert.

Let op: je vraagt de hond nooit om aandacht! Wanneer de hond je negeert of andere dingen interessanter/belangrijker vindt, dan doe je net of de hond niet bestaat, net zo lang tot deze weer contact met joú zoekt. En afhankelijk van zijn huidige gewoontegedrag kan dat de eerste paar dagen soms best even duren… Als je hierin zelf consequent kunt blijven dan zal je vanzelf gaan merken dat hij steeds vaker, sneller en langer contact met je gaat zoeken; hij is nieuw gewoontegedrag aan het ontwikkelen.

Lastige momenten/plaatsen zijn vaak: het begin van de wandeling (de deur uit, het tuinpad af), het laatste stukje naar het bos (zeker als de hond daar los van de lijn mag), op weg naar waar de hond mag plassen, passeren van honden of mensen, het laatste stukje terug naar huis… De énige manier om hier doorheen te komen is met geduld en door altijd consequent te blijven. Want zodra de hond zou ontdekken dat er uitzonderingen op deze (nieuwe) regel bestaan, kan hij op zoek gaan naar meer momenten of omstandigheden om te proberen de regel wat op te rekken, of helemaal te negeren.